tunnelwanden

Tunnelwanden are de binnenwanden van een tunnel en maken deel uit van de tunnelbekleding. Ze vormen samen met de buitenste omhulling en de ondersteuningsconstructie de stabiliteits- en waterdichtheidsbarrière van de tunnel. De wanden dragen de belastingen uit de omgeving over op de bekleding en houden de tunnelinhoud veilig en bruikbaar, terwijl ze rekening houden met mogelijke verschuivingen en vervormingen van het omliggende gesteente.

In de praktijk kunnen tunnelwanden op verschillende manieren zijn uitgevoerd. Bij ongestoorde grond of berging kan een grondondersteuning met schotbeton en ankerwerk dienen als primaire steun, gevolgd door een tweede bekleding zoals gewapend beton of een montagebekleding. Bij veel moderne tunnels wordt gebruikgemaakt van een segmentale bekleding van voorgeïsoleerde betonnen segmenten die tijdens het boren of frezen worden geplaatst. Snelbekleding met gewapend beton of smeedwerk kan ook voorkomen, vooral waar snelle constructie vereist is. Toepassingen variëren van wegen-, spoor- en metrotunnels tot industriële en waterbouwkelders.

Materialen en afwerking die bij tunnelwanden worden toegepast, omvatten doorgaans gewapend beton of schotbeton, staal- of koolstofvezelverstevigingen, evenals waterdichte membranen, drainagekanalen en filtratielagen. Het doel is water- en gasdichtheid te waarborgen, corrosiebescherming te bieden en een geschikte oppervlaktekwaliteit voor onderhoud en gebruik te leveren.

Ontwerp en onderhoud richten zich op geotechnische gegevens, waterlast, brandveiligheid en langetermijnstabiliteit. Regelmatig toezicht, inspecties op scheurvorming en lekken, en reiniging of vervanging van bekleding dienen om de veiligheid en duurzaamheid van de tunnel te waarborgen.