trekkrachtbereik
Trekkrachtbereik, ook wel trekkracht of traction range genoemd in het Nederlands, is het bereik van trekkracht dat een aangedreven voertuig op het contactvlak met de ondergrond kan uitoefenen om te bewegen of te versnellen. Het begrip wordt veel gebruikt in de context van zowel spoor- als wegvoertuigen en is afhankelijk van de toestand van het contactoppervlak en de aandrijving.
De trekkracht wordt bepaald door twee hoofdlimieten: de wrijvings- of adhesiegrens en de motor-/transmissielimiet. De adhesiegrens
Op lage snelheid kan TE hoog zijn totdat slip optreedt; naarmate de snelheid toeneemt daalt TE meestal
Toepassingen en voorbeelden: bij locomotieven bepaalt de trekkrachtbereik hoe veel trekkracht ze kunnen leveren bij starten