tijdsramingen

Een tijdsraming is een schatting van de tijd die nodig is om een activiteit, taak of project te voltooien. Tijdsramingen vormen een kernonderdeel van planning en voortgangsbewaking en helpen bij het vaststellen van deadlines, benodigde middelen en mijlpalen. Ze zijn steeds onzeker en hangen af van de omvang, complexiteit, afhankelijkheden, beschikbaarheid van personeel en eerdere ervaringen met vergelijkbare taken.

Methoden voor tijdsraming omvatten onder meer expert judgement, analyse van historische data, analogie met soortgelijke taken, bottom-up inschatting per taak en top-down inschatting op basis van het geheel. Technieken om onzekerheid te kwantificeren zijn onder andere driepuntinschatting (optimistisch, meest waarschijnlijk, pessimistisch) en de PERT-methode. In softwareontwikkeling en bouw worden ook parametric estimation en andere kwantitatieve benaderingen toegepast.

Kwaliteit en onzekerheid: tijdsramingen bevatten een onzekerheidsmarge en worden vaak uitgedrukt als een interval of probabilistische inschatting. Om risico’s te beheersen wordt regelmatig een buffer of contingentie opgenomen, en wordt gewerkt met fasering en regelmatige herziening bij belangrijke wijzigingssituaties. Biases zoals optimism bias kunnen ramingen beïnvloeden; mitigaties bestaan uit duidelijke aannames, gebruik van historische vergelijkingen en onafhankelijke beoordelingen.

Impact en gebruik: een betrouwbare tijdsraming vereist een duidelijke scope, meetbare activiteiten en transparante aannames. Ze vormen de basis voor resourceplanning, risicomanagement en communicatie met betrokkenen. Tijdsramingen worden aangepast naarmate meer informatie beschikbaar komt en de projectomgeving verandert.