tijdschattingen

Tijdschattingen zijn evaluaties van de benodigde tijd en inspanning om een taak of project te voltooien. Ze vormen een cruciaal instrument in projectmanagement en productontwikkeling en dienen als basis voor planning, toewijzing van middelen en begrotingen. Een tijdschatting onderscheidt doorgaans drie aspecten: inspanning (het aantal werkuren of personeelsuren), duur (kalenderduur) en kosten.

Er bestaan verschillende benaderingen om tijd te schatten. Top-down of analoog schatten past de duur van een soortgelijk, voltooid project als referentie. Bottom-up schatten bouwen de schattingen op uit de individuele taken. Parametrische modellen gebruiken meetbare eenheden (bijvoorbeeld tijd per eenheid) om de totale tijd te berekenen. Driepunts-schattingen (optimistisch, realistisch, pessimistisch) leveren een probabilistische inschatting op, vaak gebruikt in combinatie met PERT of Monte Carlo-simulaties. In Agile-methodieken worden vaak relatieve schattingen in story points gebruikt, met velocity als maat voor voorspelbare voortgang.

Schattingen worden vaak in ranges gepresenteerd of als puntwaarde gekoppeld aan onzekerheden. Planning poker en andere teamgebaseerde technieken verhogen de betrouwbaarheid door brede input uit het team te benutten.

Onzekerheid en factoren zoals scopewijzigingen, afhankelijkheden, complexiteit, ervaring van het team en externe factoren beïnvloeden de nauwkeurigheid. Daarom worden vaak reserves opgenomen: contingentereserves voor onvoorziene omstandigheden en, bij grotere projecten, management reserves.

Schattingen moeten regelmatig worden herzien en bijgesteld op basis van voortgangsinformatie, veranderende vereisten en nieuwe inzichten. In softwareontwikkeling en IT-projecten dienen ze als ruggengraat van risicobeheer en leveren ze tijdlijnen en budgets die verantwoorden en bewaken.