Home

thuisconsoles

Thuisconsoles, ook wel home video game consoles genoemd, zijn speciale apparaten bedoeld voor interactieve videogames die in een woonkamer worden gespeeld. Ze bestaan meestal uit een centrale verwerker, grafische hardware, opslag en een besturingssysteem met een digitaal winkelkanaal, en worden aangesloten op een televisie of monitor. Besturingsapparaten bestaan doorgaans uit een of meer draadloze of bedrade controllers die input leveren.

Historisch ontstonden thuisconsoles in de jaren 1970 en 1980 als een consumentgerichte aanvulling op arcademachines. Aanvankelijk

Belangrijke fabrikanten zijn Nintendo, Sony en Microsoft, met oudere spelers zoals Sega die een rol speelden

Moderne thuisconsoles fungeren steeds vaker als multimedia-centra naast gaming, met apps voor video- en muziekstreaming en

werd
met
cartridges
of
tapes
gewerkt;
later
nam
het
gebruik
van
optische
schijven
toe
en
tegenwoordig
staat
digitale
distributie
centraal
via
downloads
en
streamingdiensten.
Generaties
consoles
brengen
doorgaans
een
nieuw
hardwareplatform
met
zich
mee
en
een
bijbehorend
ecosysteem
van
games,
accessoires
en
online
diensten.
in
het
vroege
tijdperk.
Voorbeelden
van
invloedrijke
series
zijn
Nintendo
Entertainment
System
(NES),
Super
Nintendo,
Nintendo
64,
GameCube,
Wii
en
Wii
U;
Sony
PlayStation-reeksen
en
Microsoft
Xbox-reeksen.
Belangrijke
kenmerken
variëren
per
generatie,
maar
veel
systemen
bieden
backwards
compatibility,
digitale
winkels,
online
multiplayer
en
multimediafuncties
zoals
streaming.
soms
ondersteuning
voor
extra
technologieën
zoals
virtual
reality
of
cloudgaming.
Beleidsaspecten
zoals
region
locking,
prijsstelling
en
DRM
blijven
onderwerp
van
debat.
De
markt
is
voortdurend
in
beweging,
met
regelmatige
introducties
van
nieuwe
hardware
en
een
groeiend
aanbod
van
onafhankelijke
en
multiplatform-titels.