tepelkloven

Tepelkloven zijn barstjes of scheurtjes in de tepel of tepelhof (areola). De aandoening komt vooral voor bij borstvoeding, maar kan ook voorkomen bij niet-zuigende wrijving of andere huidproblemen van de tepels. Kloven kunnen gepaard gaan met pijn tijdens of na de voeding en soms met bloeding of pijnlijke aanraking.

Oorzaken en risicofactoren omvatten een onjuiste latch of zuigtechniek, veel wrijving door een onbehaaglijke of slecht passende beha, droge huid, eczeem of dermatitis, en mogelijk schimmelinfecties zoals candida. Een baby met een korte tongriem of onregelmatige zuigbeweging kan ook bijdragen aan wrijving en kloven.

Diagnose wordt meestal klinisch gesteld door een huisarts, verloskundige of lactatiekundige op basis van het zichtbare letsel en de voorgeschiedenis. Laboratoriumonderzoek is meestal niet nodig tenzij er aanwijzingen zijn voor een infectie of onderliggende huidaandoening.

Behandeling en verzorging richten zich op het verlichten van pijn, het verbeteren van de aanhap en het beschermen van de huid. Belangrijke maatregelen zijn onder meer: correct aanhap en positie van de baby, voldoende lucht en droging van de tepels tussen de voedingen, milde, ongeparfumeerde hygiëneproducten, en het gebruik van beschermende zalf of crème na de voeding (bijvoorbeeld lanolin, vaseline of een barièrecrème). Bij vermoeden van schimmelinfectie kan een antifungale zalf nodig zijn; bij tekenen van mastitis dient een medische beoordeling te worden gezocht.

Preventie draait om borstvoedingsondersteuning en training in juiste latch, ademende en goed passende BH’s, voorkomen van huidirritatie en huidcondities, en het tijdig behandelen van droge of geïrriteerde tepels. De prognose is doorgaans gunstig; de kloven genezen meestal binnen enkele dagen tot twee weken met passende zorg.