temperatuurklasse

Temperatuurklasse is een classificatie in de elektrotechniek die aangeeft welke maximale temperatuur de isolatie van een elektrisch apparaat of kabel mag bereiken zonder schade of verkorte levensduur. De temperatuurklasse geeft daarmee de warmtebestendigheid van de isolatiematerialen aan en vormt samen met de omgevingstemperatuur en koelomstandigheden de basis voor veilig continu gebruik.

De meest gangbare klassen in Europese normen zijn A, B, F en H. De daarbij behorende maximale continue isolatietemperaturen zijn ongeveer A 105°C, B 130°C, F 155°C en H 180°C. Deze cijfers verwijzen naar de temperatuur waaraan de isolatie langdurig kan worden blootgesteld; de daadwerkelijke werking hangt af van de omgevingstemperatuur en de toegepaste koelmogelijkheden.

Keuze en impact: Bij ontwerp en selectie bepaalt de temperatuurklasse in combinatie met de omgevingstemperatuur en de belasting de maximale belasting en de verwachte levensduur van het apparaat. In warmere omgevingen of bij onvoldoende koeling kan er gederateerd moeten worden, wat betekent dat het apparaat minder stroom kan leveren of eerder onderhoud nodig heeft.

Toepassingsgebieden: temperatuurklassen worden toegepast op motoren en aandrijvingen, transformatoren, kabels en andere elektrische apparatuur. Een hogere klasse biedt doorgaans meer warmtebestendigheid en een langere levensduur, maar gaat vaak gepaard met hogere materiaalkosten. De temperatuurklasse vormt zo een cruciale factor in veiligheid, betrouwbaarheid en kosten van elektrische systemen.