taalhervorming

Taalhervorming is het doelbewust aanpassen van een taal, meestal op het gebied van spelling, grammatica, woordgebruik en soms het schriftbeeld, met als doel meer samenhang, duidelijkheid en gebruiksvriendelijkheid te bereiken. Taalhervormingen worden vaak ingezet door overheden of taalinstellingen en komen tot stand via commissieonderzoek, consultaties en publieke betrokkenheid. Ze kunnen gericht zijn op het harmoniseren van regels tussen variëteiten, het vereenvoudigen van lesmaterialen of het beter laten aansluiten van de taal op moderne gebruiken en technologie.

In de Nederlandse taalcontext is een prominente recente voorbeeld de spellinghervorming die in de jaren negentig is doorgevoerd onder auspiciën van de Nederlandse Taalunie. Deze hervorming beoogde uniformiteit in spelling tussen Nederland en Vlaanderen en bracht aanpassingen door in spellingsregels, koppelingen en interpunctie, met als doel de communicatie en educatie te vereenvoudigen en te verbeteren. De implementatie vereiste aanpassing in onderwijs, bij uitgeverijen en in media, en kreeg zowel brede steun als kritiek.

Naast spelling kunnen ta alhervormingen ook gericht zijn op grammaticale én lexicale aanpassingen, en op de relatie tussen standaardtaal en dialecten. Filosofie, pragmatiek en technologische ontwikkelingen spelen daarbij een rol; de toekomstige evolutie van een taal hangt veelal af van beleid, onderwijs, media en maatschappelijke acceptatie.

Zie ook: taalbeleid, orthografie, spelling.