sufficiëntie
Sufficiëntie is een statistische eigenschap die aangeeft hoeveel informatie over een onbekende parameter θ een steekproef X bevat via een samenvattende statistiek T(X). Een statistic T(X) is sufficiënt voor θ als de verdeling van X gegeven T(X) niet afhangt van θ. In formele termen f(x|θ) kan geschreven worden als g(T(x), θ) h(x).
De factorization theorem (Fisher–Neyman) stelt dit criterium concreet: er bestaan functies g en h zodanig dat
Voorbeelden: uit Bernoulli(p) met X1,...,Xn i.i.d., is S = ∑ Xi voldoende voor p, want f(x|p) = p^S (1-p)^{n-S}
Betekenis en toepassingen: sufficiëntie maakt datareductie mogelijk zonder verlies van informatie over θ en verhoogt de efficiëntie
Historisch gezien werd het concept ontwikkeld in de statistiek in de jaren 1920–1930 door Fisher en Neyman.