stichtingsakte

Een stichtingsakte is een notariële akte waarmee een stichting wordt opgericht. Een stichting is een rechtspersoon zonder leden die is ingesteld om een bepaald doel te realiseren en inkomsten uitsluitend aan dat doel te besteden. De stichtingsakte vormt het juridische fundament van de stichting en regelt de belangrijkste uitgangspunten van de organisatie.

In de stichtingsakte staan doorgaans onder andere de naam van de stichting, de zetel (plaats van vestiging), het doel en de duur van de stichting (als die beperkt is), het vermogen waaruit de stichting wordt gefinancierd en de regels voor het beheer en de vertegenwoordiging. Ook wordt opgenomen wie de oprichter(s) zijn en hoe het bestuur wordt benoemd, wie bevoegd is besluiten te nemen, en hoe statuten kunnen worden gewijzigd. Daarnaast bevat de akte bepalingen over de ontbinding van de stichting en de bestemming van eventuele resterende activa, bijvoorbeeld ten gunste van soortgelijke doelen.

De stichtingsakte levert de stichting rechtspersoonlijkheid op en wordt doorgaans verleden door een notaris. In de praktijk moet de stichting daarna vaak worden ingeschreven in het handelsregister, bijvoorbeeld bij de Kamer van Koophandel, zodat zij als rechtspersoon kan handelen en publiekelijk bekend is.

Een stichting kent geen leden; zij wordt bestuurd door een bestuur en soms een raad van toezicht. Bestuurders zijn verantwoordelijk voor een doelmatig en integer beheer en mogen middelen uitsluitend aanwenden ten behoeve van het gestelde doel. De stichtingsakte biedt zo een juridisch kader voor de werking, verantwoording en toekomstige wijzigingen van de organisatie. Het begrip stichtingsakte komt vooral voor in Nederland en in Vlaanderen, waar het eveneens bekend staat als akte van oprichting of stichtingsakte met vergelijkbare inhoud.