standaarduitbreiding

Standaarduitbreiding is een term die in het Nederlands wordt gebruikt om te verwijzen naar een standaard of gangbare wijze waarop een systeem, structuur of dataset wordt uitgebreid met nieuwe elementen. De precieze betekenis is afhankelijk van de context en discipline.

In de wiskunde kan standaarduitbreiding verwijzen naar eenvoudige of canonieke uitbreidingen van algebraïsche objecten. Een bekend voorbeeld is een velduitbreiding die ontstaat door het toevoegen van een enkel element aan een veld, zodat men het nieuwe veld K(α) krijgt. De uitbreiding wordt gekenmerkt door het minimale polynoom van α over K en door de graad van de uitbreiding [K(α):K].

In de informatica en softwareontwikkeling verwijst standaarduitbreiding naar het uitbreiden van een systeem volgens een afgesproken standaard, bijvoorbeeld door middel van een standaardbibliotheek, plug-ins of een API die compatibiliteit en interoperabiliteit waarborgt.

In taalkunde kan de term slaan op de standaarduitbreiding van woorden of zinsdelen door afleiding of samenstelling volgens vastgelegde regels, zodat een product van de taal voldoet aan de gangbare vormen.

Zie ook: uitbreiding, velduitbreiding, groepuitbreiding, extensie, standaardisatie.