spierverslappers

Spierverslappers zijn geneesmiddelen die de spanning in skeletspieren verminderen, meestal gebruikt bij spierspasmen of spasticiteit door aandoeningen van het zenuwstelsel of de spieren. Ze kunnen werken in het centraal zenuwstelsel of perifeer.

Er zijn twee hoofdgroepen: centraal werkende spierverslappers, waaronder baclofen (GABA-B receptor agonist), tizanidine (α2-adrenergic antagonist), diazepam en cyclobenzaprine; en perifeer werkende middelen zoals dantrolene (calciumvrijgave in het sarcoplasmatisch reticulum) en botulinumtoxine (ontregeling van acetylcholine in de neuromusculaire synaps).

Baclofen wordt vaak gebruikt bij spasticiteit door MS, rugletsel of hersenverlamming; tizanidine bij spasticiteit; diazepam werkt zowel als angstremmer als spierontspanner; cyclobenzaprine vaak voor acute spierpijn; botulinumtoxin wordt toegepast bij focale spasticiteit.

Dantrolene en botulinumtoxine zijn ook ingezet voor ernstige of specifieke vormen van spasticiteit; intrathecale baclofenpomp kan toegepast worden bij ernstige, verbreide spasticiteit.

Bijwerkingen: veel spierverslappers veroorzaken slaperigheid, duizeligheid en algemene vermoeidheid; anticholinerge bijwerkingen bij cyclobenzaprine; interacties met alcohol of andere sedatieve middelen kunnen de sedatie versterken. Tizanidine kan leverbeschadiging en bloeddrukdaling veroorzaken; dantrolene kan levertoxicitie hebben; baclofen kan onthouding bij abrupt stoppen veroorzaken.

Veiligheid en monitoring: gebruiksaanwijzingen opvolgen, vooral bij oudere patiënten; leverfunctietesten kunnen nodig zijn bij risicogroepen; vermijden van combinatie met alcohol of andere sedatieve middelen; raadpleeg altijd een arts voor de juiste keuze en dosering afhankelijk van de aandoening.