spanningsdomein

Spanningsdomein is een term uit de elektronica en signaalverwerking die verwijst naar de representatie van een signaal aan de hand van de spanning die het op elk moment aanneemt. In het spanningsdomein wordt een elektrisch signaal gezien als een functie van spanning, bijvoorbeeld als V(t) in analoge context. Bij digitale of gemengde toepassingen kan een signaal ook worden beschreven als een reeks discrete spanningsniveaus die op discrete tijdstippen verschijnen.

In de praktijk wordt spanningsdomein veel gebruikt in digitale logica en gemengelde systemen, waar logische toestanden worden gecodeerd als specifieke spanningsniveaus (bijvoorbeeld 0 V voor logisch 0 en Vcc voor logisch 1). Bij analoog-naar-digitaal conversie wordt het analoge signaal eerst in het spanningsdomein gemodelleerd als een reeks spanningswaarden die tijdens sampling zijn vastgelegd, waarna quantisatie en sampling plaatsvinden.

Het spanningsdomein is een van de mogelijke representaties naast het tijdsdomein en het frequentiedomein. Het is een directe manier om signaalwerking en schakelingen te analyseren, aangezien elektronische componenten reageren op spanning. Meetinstrumenten zoals oscilloscopen en spanningsmeters geven de spanning aan als functie van tijd en illustreren daarmee het spanningsdomein van een signaal. In de ontwerppraktijk wordt vaak gewisseld tussen spanningsdomein en andere domeinen om gedrag van circuits te begrijpen en te modelleren.