slijpschijven

Slijpschijven zijn bevestigbare schijven die gebruikt worden op slijpmachines zoals hoekslijpers en bankslijpers om metaal, steen of keramische materialen te slijpen, ruimen of af te werken. De schijf bestaat uit een korrelvormig slijpmiddel dat gebonden is aan een rugvlak en voorzien is van een centraal montagemaat. Het montagemaat, meestal rond 22 mm, zorgt voor vaste bevestiging aan de as van de machine en er geldt een maximale toelaatbare rotatiesnelheid (RPM) per schijf.

Slijpschijven komen in verschillende materialen en toepassingen. Gewone metalen slijpschijven maken gebruik van aluminiumoxide of zirconia-gecoat harsbindingen en zijn geschikt voor staal en non-ferro materialen. Siliconcarbide-schijven worden vaker toegepast bij zachte metalen, kunststoffen en keramiek. Voor zwaar gebruik en voor toepassing op steen, beton en keramiek bestaan er gespecialiseerde korrels zoals keramische of zirconia-gebonden slijpschijven. Daarnaast zijn diamantslijpschijven beschikbaar voor extreem harde materialen zoals hardsteen en beton.

Er zijn vooral verschillende vormen en benuttingen. Platte slijpschijven (vlakslijpschijven) worden veel gebruikt voor vlakslijpen en afbramen, terwijl gedepresseerde schijven (depressed-center, vaak Type 27) en andere contourvormen toegepast worden op hoekslijpers om effectief te kunnen werken op oppervlakken met schuin of onafgerond contact. Slijpschijven variëren in diameter en dikte, en de keuze hangt af van het materiaal, de gewenste afwerking en het type machine.

Veiligheid is essentieel. Controleer de schijf op scheuren of beschadigingen, gebruik altijd een geschikte beugel en beschermkap, draag persoonlijke beschermingsmiddelen en respecteer de maximaal toegestane snelheid van de schijf. Slijpschijven moeten volgens relevante normen en veiligheidsvoorschriften worden gemonteerd en gebruikt. Veelgebruikte normen in Europa zijn onder meer EN-normen voor beschermde slijpwerkzaamheden.