signaalsoorten

Signaalsoorten is een term die wordt gebruikt in elektronica, signaalverwerking en meet- en regeltechniek om de verschillende soorten signalen aan te duiden die in een systeem voorkomen of worden gebruikt. Een signaal is de representatie van informatie door een variërende fysische grootheid, zoals spanning, stroom, licht of druk, die in de tijd verandert.

Een van de belangrijkste indelingen is tussen analoge en digitale signalen. Analoge signalen variëren continu in tijd en amplitude, terwijl digitale signalen bestaan uit discrete niveaus, vaak twee-levels, die informatie vertegenwoordigen in binaire vorm. Daarnaast worden signalen vaak onderverdeeld naar tijdsdomein: continu-tijds-signalen versus discreet-tijds-signalen. Signalen kunnen ook periodiek zijn, zoals een sinusgolf, of aperiodiek, zoals een korte puls of een transiënt. Verder kunnen signalen deterministisch zijn of stochastic (toevallig/ruisachtig).

In termen van spectraal inhoud worden signaalsoorten vaak geschetst als narrowband of broadband, en kan een signaal DC-component bevatten naast hogere frequentie-inhoud. Signaalsoorten kunnen ook worden beschreven naar coderings- of modulatietechnieken, bijvoorbeeld amplitude-, frequentie- of fase-modulatie, die voorkomen in communicatiesystemen en verwerking van informatie.

In meet- en regeltechniek is het onderscheid tussen signaal en ruis cruciaal voor ontwerp van filters, versterkers en analoog-naar digitaal conversie (ADC’s). Het herkennen en manipuleren van de juiste signaalsoort bepaalt sampling, quantisatie en de signaal-ruisverhouding van een systeem.

Samengevat verwijst signaalsoorten naar de uiteenlopende categorieën van signalen die informatie dragen en hoe deze kunnen worden weergegeven, gemeten en verwerkt in verschillende vakgebieden zoals elektronica, telecommunicatie, akoestiek en optica.