sensorformaten

Sensorformaten verwijzen naar de fysieke grootte van de beeldsensor in digitale camera's. De grootte bepaalt hoeveel licht er kan worden opgevangen, hoeveel detail mogelijk is en hoe de scherptediepte eruitziet. Grotere sensoren bieden doorgaans minder ruis bij dezelfde ISO, een groter dynamisch bereik en een zachtere indruk bij weinig licht, maar leiden ook tot grotere en duurdere lenzen.

Veel gebruikte sensorformaten zijn: full-frame (ongeveer 24 x 36 mm), APS-C (ongeveer 22–23 x 14–16 mm; cropfactor meestal 1,5x tot 1,6x ten opzichte van full-frame), Micro Four Thirds (17,3 x 13 mm; cropfactor ~2x), Four Thirds (oudere standaard met hetzelfde formaat als Micro Four Thirds), en 1-inch type sensoren (ongeveer 13,2 x 8,8 mm; cropfactor circa 2,7x). Grotere sensoren buiten full-frame vallen onder medium formaat, die doorgaans groter dan 44 x 33 mm zijn en nog hogere lichtgevoeligheid en detail bieden tegen hogere kosten en omvang.

Het formaat beïnvloedt ook het veld dat wordt vastgelegd met een lens: de beeldhoek van een lens hangt af van de sensormaat via de cropfactor. Eenzelfde lens levert een smaller beeld op een APS-C- of Micro Four Thirds-sensor dan op full-frame. Daarom wordt de equivalente brandpuntsafstand vaak berekend als de nominale brandpuntsafstand maal de cropfactor. Daarnaast maken grotere sensoren bij gelijke diafragmawaarden een ondiepere scherptediepte mogelijk.

Bij het kiezen van een sensorformaat spelen factoren als beoogd gebruik, gewicht, prijs en het beschikbare lenzenaanbod mee. Denk aan sport of wildlife waar langere lenzen handig zijn met een hogere cropfactor, of landschappen waarbij dynamisch bereik en ruisreductie een rol spelen.