schuldreductie

Schuldreductie is een juridisch begrip uit het Nederlandse recht. De term wordt in verschillende contexten gebruikt en verwijst doorgaans naar een vermindering van schuld of aansprakelijkheid. Het begrip kan voorkomen in strafrechtelijke contexten, in civiele of financiële relaties, of in insolventieprocedures waarbij een schuld (deels) wordt kwijtgescholden of verlaagd.

In het strafrecht verwijst schuldreductie naar het rekening houden met verzachtende omstandigheden die de verwijtbaarheid van een verdachte verminderen. Dit kan resulteren in een lagere strafmaat, of in maatregelen in plaats van straf. Verzachtende factoren zijn onder meer jeugd, mentale toestand, dwang of gebrek aan voorbedachte rade. De rechter doet een oordeel op basis van proportionaliteit en subsidiariteit en kan de straf verminderen of maatregels kiezen in plaats van een zwaardere veroordeling.

In civiel-financieel recht en bij insolventie kan schuldreductie betrekking hebben op onderhandelingen die leiden tot vermindering van een openstaande schuld, bijvoorbeeld via schuldregeling, aflossingsafspraken of gedeeltelijke kwijtschelding. Formele routes bestaan onder meer schuldsanering voor particulieren (WSNP) en schikkingen tussen schuldenaar en schuldeiser. Het doel is vaak om betalingsmogelijkheden te herstellen en een faillissementsprocedure te voorkomen, of om de lasten van de schuldenaar te verlichten binnen wettelijke kaders.

Procedure en grenzen: schuldreductie hangt af van de kaders van de relevante procedure en van afspraken tussen betrokken partijen. Niet alle schulden komen in aanmerking en de mogelijkheden zijn gebonden aan wettelijke regels. In de praktijk kan schuldreductie zowel via rechterlijke beslissingen als via publiek- of privaatrechtelijke onderhandelingen tot stand komen. Zie ook schuldsanering, schikking en verzachtende omstandigheden in het strafrecht.