schoonmaakbelasting

Schoonmaakbelasting is een term die in sommige Nederlandse gemeenten wordt gebruikt voor een lokale heffing die is bedoeld voor de kosten van onderhoud en reiniging van openbare ruimtes. Het doel is de netheid van straten, pleinen en andere openbare voorzieningen te waarborgen en zo bij te dragen aan leefbaarheid en openbare hygiëne.

De basis van de heffing kan per gemeente verschillen. Mogelijke methoden zijn een vast bedrag per adres of per woning, een bedrag per perceel, of een tarief per inwoner. In sommige gevallen is de schoonmaakbelasting onderdeel van een bredere reinigings- of afvalstoffenheffing; in andere gemeenten is het een aparte post binnen de gemeentelijke tarieven.

Het wettelijke kader berust op gemeentelijke belastingen, met bevoegdheden die via de lokale wetgeving en algemene regels worden toegepast. De gemeenteraad stelt de hoogte en de wijze van heffing vast als onderdeel van de begroting. Een rechtmatige uitvoering vereist transparantie over berekening, doel en bestedingsdoelen, en controleerbare verantwoording.

In de praktijk kan de invoering van een schoonmaakbelasting leiden tot debat over dubbele heffing en proportionaliteit, zeker als de kosten al via andere tarieven worden gedekt. Voor bewoners en ondernemers is duidelijkheid over wat precies wordt gefinancierd en hoe tarieven zijn opgebouwd belangrijk.

Zie ook: afvalstoffenheffing, reinigingsheffing, gemeentelijke belastingen en tariefstelling.