scheidingsmateriaal

Scheidingsmateriaal is materiaal dat wordt toegepast bij scheidingsprocessen om componenten van een mengsel uit elkaar te halen. Het omvat verschillende categorieën die elk een specifieke werking hebben, zoals filtratiemedia, membranen, adsorptiemiddelen en chromatografische media.

Filtratiemedia omvatten onder meer filterpapier, membraanfilters en glas- of synthetische vezels; zij verwijderen deeltjes door grootte- of mechanische filtratie. Membranen worden gebruikt in filtratieprocessen met hogere selectiviteit en zijn onderverdeeld in micro-, ultrafiltratie, nanofiltratie en omgekeerde-osmosemembranen. Deze membranen zijn meestal gemaakt van polymeren of keramiek en onderscheiden zich op poreuze afstand en chemische stabiliteit. Adsorptiemiddelen verwijderen opgeloste stoffen via adsorptie of ionenuitwisseling; voorbeelden zijn actieve kool, silicagel, aluminiumoxide en ionenwisselaars. Chromatografische media, zoals silica gel, alumina, polymerische resins en C18-kolommen, scheiden componenten op basis van verschillen in interactie met de stationaire fase. Voor grootte-gebaseerde scheiding worden ook sifting- of poriemedia toegepast in kolom- of filtratieprocessen en als voorfilters.

Bij de selectie van scheidingsmateriaal spelen kenmerken als chemische compatibiliteit met de oplossing, temperatuur- en drukbestendigheid, mechanical strength, porie- en oppervlakte-eigenschappen, reinigbaarheid en kosten een rol. Daarnaast is aandacht voor CIP/SIP-procedures en reglementaire eisen belangrijk, vooral in voedsel-, pharma- en watersector.

Toepassingen bevinden zich in waterbehandeling, voedings- en drankindustrie, farmaceutische productie, chemische verwerking, olie en gas en mijnbouw. Scheidingsmateriaal beïnvloedt efficiëntie, eindzuiverheid en procesveiligheid.