roestpreventie

Roestpreventie is het geheel van maatregelen dat corrosie bij ijzer en staal voorkomt of vertraagt. Roest ontstaat wanneer metaal reageert met water en zuurstof, waardoor ijzeroxide ontstaat. Dit kan de sterkte, ductiliteit en lekdichtheid van constructies verminderen. Het doel is de levensduur van metalen componenten te verlengen en onderhoudskosten te verlagen.

De meest voorkomende middelen zijn beschermende coatings en galvanisatie. Coatings bestaan uit een primer en een corrosiewerende toplaak, bijvoorbeeld op basis van epoxy, polyurethaan of polyester. Poedercoating vormt een droge, stevige laag die water en zuurstof tegenhoudt. Galvanisatie brengt een zinklaag aan op het metaal; zink fungeert als sacrificial anode, waardoor corrosie eerder op de zinklaag dan op het staal optreedt en het onderliggende metaal langer beschermd blijft.

Daarnaast worden actieve beschermingsmethoden toegepast. Kathodische bescherming, bijvoorbeeld via offeranodes of een impressed current-systeem, zorgt ervoor dat het staal minder snel oxideert. Inhibitors kunnen in water of agressieve omgevingen worden ingebracht om corrosie te remmen en de corrosiesnelheid te verlagen.

Onderhoud en inspectie zijn essentieel: beschadigde coatings dienen gerepareerd te worden, vervuiling en vocht moeten worden verwijderd en constructiesperiodiek gecontroleerd op tekenen van corrosie. Omgeving en omstandigheden, zoals vochtigheid, zoutigheid en industriële rook of chemicaliën, beïnvloeden de juiste keuze van systemen. Internationale normen als ISO 12944 beschrijven systemen voor roestpreventie van staalconstructies en worden in de bouw en industrie toegepast.