risicobaarheid

Risicobaarheid is een begrip uit risicomanagement dat de mate beschrijft waarin risico's draaglijk zijn voor een individu, organisatie of systeem. Het verwijst naar of de verwachte impact van potentiële gebeurtenissen kan worden getolereerd binnen de beschikbare middelen, capaciteiten en strategische doelstellingen. Risicobaarheid hangt samen met risicobereidheid en risicotolerantie, maar legt de nadruk op aanvaardbaarheid en veerkracht in plaats van op de wens om risico’s te nemen. Een risico wordt als baar beschouwd wanneer de blootstelling (kans × impact) binnen de mogelijkheden ligt om te mitigeren, te financieren of te dragen, bijvoorbeeld via reserves, verzekeringen of diversificatie.

Beoordeling van risicobaarheid omvat het identificeren van risico’s, het schatten van kans en impact, het berekenen van verwachte schade en het evalueren van resterend risico na beheersmaatregelen. Methodieken zijn onder meer risicomatrices, kwantitatieve modellen, scenarioanalyse en stresstesten. Bij de bepaling van risicobaarheid spelen factoren mee zoals financiële middelen (kapitaal, liquiditeit), operationele veerkracht, wettelijke vereisten en reputatiepeil, evenals mogelijkheden tot diversificatie en risk transfer.

De mate van risicobaarheid heeft beleidsmatige implicaties: bij hoge risicobaarheid kan een organisatie kansen met hoger risico nastreven; bij lage risicobaarheid kan juist versterking van maatregelen of uitbanning van risico’s, of het overdragen ervan, nodig zijn. Het begrip wordt toegepast in corporate governance, projectbeoordeling, de financiële sector en overheidsplanning. Aandachtspunten zijn onder meer subjectiviteit, veranderende omstandigheden en onzekerheid in schattingen; regelmatige herbeoordeling is noodzakelijk.