potentiaalenergieoppervlakken
Potentiaalenergieoppervlakken (PES) zijn wiskundige representaties van de potentiële energie van een molecuul of een molecuul-systeem als functie van de posities van de atoomkernen. Ze bestaan uit het elektronensysteem dat volgens de Born-Oppenheimer-hipothese direct reageert op veranderingen in de nucleaire posities. Een PES vormt daarmee een energielandschap in hoge dimensies.
Op de PES komen stationaire punten voor: minima, nazaten van stabiele moleculaire geometrieën of conformers; en
Doel en toepassingen: PES worden gebruikt om reactiemechanismen te voorspellen, energiewrampen (barrières) te berekenen en daarmee
Dimensionaliteit en berekening: voor een molecuul met N atomen is de volledige PES gedefinieerd in 3N-n coordinate-ruimtes,
Toepassingsvelden omvatten chemische reacties en katalyse, oppervlakte- en materiaalkunde, en biochemische processen, waar PES een centrale