politicisatie

Politicisatie verwijst naar het proces waarbij onderwerpen, instellingen of praktijken steeds meer onderwerp van politieke besluitvorming en publieke discussie worden. Het betekent dat een issue in wet- en regelgeving, bureaucratische routines en in de media en publieke opinie centraal komt te staan. Politicisatie kan leiden tot meer democratisch toezicht op beleid en verantwoording, maar ook tot polarisatie en vereenvoudiging van complexe problemen.

Vormen van politicisatie omvatten de politisering van beleid (besluitvorming rondom een beleidsdomein wordt sterk verweven met politieke standpunten), de politicisatie van wetenschap (wetenschappelijke bevindingen worden ingezet in politieke debatten) en de politicisatie van media (framing en agenda-setting dragen bij aan druk en zichtbaarheid). Ook identiteits- of sociaalkulturele kwesties zoals etniciteit, religie en gender kunnen politiseren.

De factoren die politicisatie aanjagen zijn framing, agenda-setting, lobby en belangenbehartiging, publieke opinie en electorale druk. Media en publieke debatten dragen bij aan de snelheid en richting van politisering, waardoor kwesties sneller op de politieke agenda komen maar ook sneller gepolariseerd kunnen raken.

Politicisatie heeft zowel voor- als nadelen: het kan democratisch toezicht versterken en verantwoording bevorderen, maar kan leiden tot misinformatie, oppervlakkige discussie en beleidsverlies. Het begrip wordt bestudeerd binnen politieke wetenschappen, sociologie en communicatiewetenschap, met methoden zoals discoursanalyse, framing en contentanalyse. Voorbeelden van onderwerpen die vaak gepolitiseerd raken zijn klimaatbeleid, migratie en volksgezondheid maatregelen.