plakverband

Plakverband, in de volksmond ook wel het adhesieve of kleefverband genoemd, is een klein steriel verband met een zelfklevende achterkant dat gebruikt wordt om een verwonding af tedekken en te beschermen. Het bestaat doorgaans uit een absorberend padje dat de wond bedekt, omgeven door een niet-plakkende of zacht glijdende laag en een zelfklevende rand die op de huid blijft plakken. Het doel is om vocht en vuil buiten te houden, irritatie te verminderen en de kans op infectie te verkleinen.

Er zijn verschillende typen plakverbanden beschikbaar. Veelvoorkomende varianten zijn fabricagverbanden met katoen- of synthetische stof, plastic of waterdichte modellen, en grotere of kleinere formaten afhankelijk van de wond. Er bestaan ook hypoallergene opties zonder latex of met minder irriterende lijm, geschikt voor mensen met een gevoelige huid. De hechting gebeurt meestal met een acryl- of latexvrije lijm die geschikt is voor huidcontact.

Toepassing en onderhoud. Voor gebruik moet de huid rondom de wond schoon en droog zijn. Het absorberende pad wordt direct op de wond geplaatst, waarna de randjes stevig rondom de huid gedrukt worden. Het plakverband moet strak maar niet snijplechtig zitten. Vervang het plakverband zodra het vuil, nat of loslaat. Gebruik bij ernstige of diepe wonden medische hulp.

Geschiedenis. Het concept van het adhesieve verband werd in de vroege 20e eeuw gepopulariseerd door Earle Dickson in dienst van Johnson & Johnson, wat leidde tot de introductie van het Band‑Aid-achtige plakverband in 1920. Vandaag is plakverband een standaard hulpmiddel in huishoudelijke en professionele eerstehulppakketten.