plaatdiktes

Plaatdiktes verwijzen naar de afstand tussen de twee tegenoverliggende oppervlakken van een vlakke plaat of sheet. Ze worden meestal uitgedrukt in millimeters (mm) of micrometers voor zeer dunne bladen en vormen een cruciale parameter in ontwerp, productie en kwaliteitscontrole van metalen en kunststoffen.

De dikte beïnvloedt sterkte, stijfheid, gewicht en vormbaarheid. Bij lassen, buigen en slijpen bepaalt de dikte de benodigde tooling en verwerkingparameters. Grotere diktes leveren doorgaans hogere stijfheid en draagvermogen, maar ook meer gewicht en langere verwerkingstijden.

Productie en toleranties: plaatdiktes worden bepaald door de toegepaste productieprocessen, zoals koudwalsen, warmwalsen of extrusie. Tijdens productie worden toleranties toegepast: de feitelijke dikte kan afwijken van de nominale dikte, afhankelijk van materiaal, staalsoort en de toegepaste normen. In specificaties en tekeningen worden doorgaans zowel de nominale dikte als de toegestane toleranties vermeld.

Meetmethoden: dikte kan met een micrometer of schuifmaat op kleine monsters worden gemeten; voor grotere oppervlakken kunnen optische meetmethoden worden toegepast. Niet-destructieve methoden zoals ultrasonische diktemeting of eddy-current systemen worden vaak ingezet voor eindproducten, vooral als coatings of corrosiebescherming aanwezig zijn.

Normen en definities: regionale en industriële normen bepalen hoe diktes worden gespecificeerd en door wie, voor welke toepassing en welke toleranties acceptabel zijn. Inkoop en engineering scheiden doorgaans nominale dikte, feitelijke dikte en toleranties, en houden rekening met coatingdikte en eventuele corrosie- of nabewerking.