patchkabels

Patchkabels zijn korte kabels die worden gebruikt om onderdelen in een elektronisch systeem met elkaar te verbinden. In netwerken koppelen ze vaak apparatuur zoals computers, switches, patchpanelen en muur- of rackdozen. In audio- en videotoepassingen worden patchkabels gebruikt om signaalroutes te leggen tussen mixers, patchbays en andere apparatuur. Patchkabels kenmerken zich door hun korte lengte en relevante connectoren.

Constructie en connectoren: De meeste patchkabels voor netwerken gebruiken RJ45-connectoren aan beide uiteinden en bestaan uit koperen twisted-pair geleiders. Ze kunnen afgeschermd (shielded) of onbeschermd (unshielded) zijn en kunnen solid-draad of gevlochten draad gebruiken. Fiber patchkabels bestaan uit glasvezel met connectoren zoals LC, SC, ST of FC. Voor audio bestaan vaak 1/4 inch (6,35 mm) TRS- of TS-kabels. Patchkabels komen ook in verschillende kleuren en met verschillende impedanties of snelheden.

Eigenschappen en types: In netwerken volgen patchkabels meestal de ethernetcategorieën Cat5e, Cat6 of Cat6a, soms Cat7. Lengtes variëren van minder dan een halve meter tot meerdere meters; kortere kabels helpen signaalverlies te beperken. Kleurcodering wordt vaak gebruikt om verbindingen en locaties te organiseren. In Ethernet-omgevingen bestaan straight-through patchkabels en, vroeger, crossover-versies; moderne apparatuur ondersteunt vaak auto-MDIX, waardoor het verschil minder cruciaal is.

Overwegingen: Bij aanschaf bepalen connectoren, shielding en kabeltype de geschiktheid voor omgeving en snelheid. Houd rekening met EMI-omstandigheden, buigstraffen en scheiding van kabelbundels. Patchkabels worden veel toegepast in datacenters, kantoorinfrastructuren en studio-installaties om snelle en flexibele verbindingen mogelijk te maken.