palenplaatsingstechnieken

Palenplaatsingstechnieken verwijzen naar de methoden voor het in de ondergrond brengen van palen ter ondersteuning van constructies zoals gebouwen en bruggen. Ze omvatten zowel dragende als verankerde systemen en beslaan het gehele proces van ontwerp, de uitvoering tot uiteindelijke belaste verbindingen.

De belangrijkste technieken zijn onder meer: drukpalen (driven piles), prefab palen van staal of beton die met een slag- of trilhamer in de grond worden gebracht; geboorde palen (geboorde of gecassed-in-situ palen), waarbij een gat wordt geboord en vervolgens ter plaatse met beton en wapening wordt gevuld; Continu Flight Auger-palen (CFA-palen), waarbij een schacht wordt geboord terwijl cement bindmiddel wordt gepompt; schroefpalen (schroef- of helical piles), die ter plaatse worden geschroefd met behulp van een torque-installatie; en vibro-palen of vibro-drukpalen, waarbij trillingen worden gebruikt om de bodem rondom de paal te verdichten of de paal te verdrijven. In zachtere gronden kunnen also jetting- of waterstralertechnieken worden toegepast om wrijving te verminderen tijdens installatie.

Selectie van een techniek hangt af van de ondergrond, de verwachte belasting, de gewenste doorlooptijd, ruimtelijke beperkingen en geluids- of trillingsnormen. Drukpalen zijn snel maar kunnen veel trillingen genereren; geboorde en gegoten palen zijn geschikt bij beperkte ruimte en complexe bodemlagen; CFA-palen bieden een continue, relatief stillere optie; schroefpalen zijn flexibel en geschikt voor tijdelijke of lichtere belastingen.

Kwaliteitscontrole omvat paalintegriteitstesten, statische belastingtesten en evaluatie van utbindingen en verankeringen. Milieu- en veiligheidsaspecten betreffen trillingen, geluid, waterbeheer en naleving van vergunningen tijdens de uitvoering.