oplosmiddelverliezen

Oplosmiddelverliezen verwijzen naar de verliezen van oplosmiddel in een proces waarbij oplosmiddel niet teruggewonnen wordt uit de gebruikte stroomstromen. Deze verliezen treden op door verdamping, lekken, entrainment in product- of afvoerstromen en via afvoeren van zuiverings- of ventilstromen. Het verliesgewicht wordt meestal uitgedrukt als kg per tijdseenheid of als percentage van het totale oplosmiddelgebruik.

Oorzaken en factoren zijn onder meer verdamping door hete processen of distillatie, lekken in leidingen, pompen en kleppen, entrainment van oplosmiddel in de stroom die naar afvoer, reboiler of ventiel gaat, en inefficiënte condensatie of afvang. De mate van verlies wordt beïnvloed door de vluchtigheid van het oplosmiddel, procesdruk en temperatuur, procesconfiguratie (bijv. distillatiekolommen, stripping- of absorptieprocessen) en de efficiëntie van afvang- en terugwinningssystemen.

Effecten en metrics: oplosmiddelverliezen hebben directe kosten door verlies van dure solventen, extra verbruik en energiekosten voor terugwinning. Ze dragen ook bij aan milieu-impact via fugatieve emissies en kunnen naleving van regelgeving, zoals VOC-emissienormen, compliceren. Monitoring gebeurt vaak via on-line analyses, gasmetingen en berekeningen op basis van het oplosmiddelverbruik en de teruggewonnen hoeveelheid.

Mitigatie en best practices: het sluiten van systemen en het minimaliseren van ventielen, efficiënte condensatie en solvent recovery-systemen, cryogene of thermische recyclingsestems, verbeterde afsluitingen en onderhoud om lekkages te verminderen, en het kiezen van minder vluchtige of minder giftige oplosmiddelen waar mogelijk. Regelmatige lekdetectie en optimalisatie van procescondities dragen eveneens bij aan lagere oplosmiddelverliezen.