ontvangstbewijs

Ontvangstbewijs is een document of registratie die bevestigt dat een voorwerp, document of digitale boodschap door de bedoelde ontvanger is ontvangen. Het fungeert als bewijs van ontvangst en wordt in juridische, administratieve en zakelijke processen gebruikt waar levering of acceptatie must worden aangetoond.

Vorm en inhoud kunnen variëren. Een ontvangstbewijs kan fysiek zijn, bijvoorbeeld een getekende afleveringsbon, of digitaal, zoals een elektronische bevestiging, barcode of digitale handtekening. Veelgebruikte gegevens zijn datum en tijd van ontvangst, naam en handtekening van de ontvanger, beschrijving van de ontvangen goederen of documenten, referentienummers, en eventuele verzend- of bestemmingsgegevens. In digitale systemen kan een ontvangstbewijs ook bestaan uit een automatisch geregistreerde melding of portal-activiteit met een cryptografische bevestiging.

Contexten en toepassingen komen voor in Post- en pakketdiensten, bancaire en financiële transacties, overheidsprocedures en bedrijfsprocessen waarbij documenten of goederen worden uitgewisseld. Het kan ook betrekking hebben op digitale communicatie, waarbij een ontvangstbevestiging aantoont dat een bericht is ontvangen.

Juridische en praktische aspecten: een ontvangstbewijs biedt bewijs van levering of ontvangst, maar garandeert niet altijd inhoudelijke aanvaarding of juistheid van de ontvangen stukken. Het kan onderhevig zijn aan betwisting en privacy- of bewaarbeperkingen in verschillende rechtsgebieden. In sommige gevallen is zowel verzending als ontvangst apart te documenteren met respectievelijk bewijs van verzending en bewijs van ontvangst.