onophoudelijk

Onophoudelijk is een Nederlands woord dat aanduidt dat iets zonder onderbreking doorgaat of geen pauze kent. Het kan als bijvoeglijk naamwoord worden gebruikt, bijvoorbeeld: een onophoudelijk geluid; of als bijwoord: hij werkte onophoudelijk aan het project.

Etymologie: het woord is opgebouwd uit het voor- en achtervoegsel on- (niet) en het werkwoord ophouden (stoppen), plus de adjectivische uitgang -lijk. In figuurlijke zin verwijst het naar iemands voortdurende toewijding of inspanning, zoals in: zij streefde onophoudelijk naar perfectie.

Gebruik: de term is formeel en kan voorkomen in literaire en journalistieke taal; in alledaagse spreektaal wordt vaker gezegd zonder ophouden of continu. Voorbeelden: Het geluid bleef onophoudelijk de hele nacht; hij werkte onophoudelijk aan zijn proefschrift.

Synoniemen zijn onder meer onafgebroken, continu en ononderbroken. Tegenovergestelde termen zijn onderbroken, gestopt en afgebroken. Onophoudelijk benadrukt de onophoudelijkheid van een proces of fenomeen en impliceert weinig tot geen pauze, zelfs niet korte stilstanden.

Samengevat wordt onophoudelijk gebruikt om iets te beschrijven dat ongehinderd voortduurt zonder onderbreking, vaak met een nadruk op intensiteit of toewijding. Het vindt vooral toepassing in formele, literaire of analytische teksten.