omgevingskwaliteit

Omgevingskwaliteit is de kwaliteit van de omgeving waarin mensen wonen, werken en zich verplaatsen. Het begrip combineert fysieke en ruimtelijke kenmerken met sociale factoren en verwijst naar omstandigheden die gezondheid, welzijn en leefbaarheid beïnvloeden. In steden en dorpen omvat het zowel de bouwkwaliteit en infrastructuur als groen en water, veiligheid, toegankelijkheid en de sociale samenstelling van de omgeving.

Belangrijke onderdelen zijn lucht- en geluidkwaliteit, warmte en klimaatbestendigheid, groen- en waterinfrastructuur, de openbare ruimte en esthetiek, bereikbaarheid en mobiliteit (lopen, fietsen, openbaar vervoer), en woningkwaliteit (daglicht, ventilatie, energiezuinigheid).

Beoordeling gebeurt met indicatoren zoals luchtkwaliteit, geluidbelasting, groenruimte per inwoner, toegankelijkheid voor mensen met een beperking, daglichttoetreding en thermisch comfort. Participatie van bewoners kan helpen bij het vaststellen van gewenste omgevingskwaliteiten.

In beleid en ontwerp vormen omgevingskwaliteit en ruimtelijke ordening elkaar versterkende doelen: een leefbare, duurzame en veerkrachtige omgeving. Uitdagingen zijn onder andere het combineren van hoge dichtheid met leefkwaliteit en het waarborgen van gelijke toegang tot voorzieningen, evenals het integreren van gezondheid, mobiliteit en milieudoelen in langs elkaar heen bestaan­de ontwikkelingen.