obligatieindices

Obligatieindices zijn statistische maatstaven die de prestaties van een geselecteerde groep obligaties volgen. Ze geven een representatieve indruk van hoe een bepaald segment van de obligatiemarkt presteert en fungeren als benchmark voor beleggingen in obligaties. Door verschillende kenmerken zoals emitenttype, looptijd, kredietkwaliteit en valuta te combineren, kunnen deze indices de bewegingen van marktsegments onderscheiden en volgen.

Er bestaan diverse typen obligatieindices. Veelvoorkomend onderscheid is tussen overheidsobligaties en bedrijfsobligaties, korte tot lange looptijden, en valuta-geclusterd of lokaal genoteerde effecten. Daarnaast zijn er prijsindices die enkel de koersbewegingen weergeven en totale rendementindices die ook couponbetalingen en herinvesteringen meenemen. Indices kunnen marktwaarde gewogen zijn (market value) of gelijk gewogen. De selectie en weging volgen doorgaans duidelijke regels en worden periodiek herzien.

Methodologie omvat criteria voor opname, samenstelling, weging en herweging. Berekening kan als prijsrendement (zonder coupons) of als totaalrendement (inclusief coupons en herinvesteringen) plaatsvinden. De data worden doorgaans dagelijks bijgewerkt en onderhoud vindt periodiek plaats door de indexprovider. Voorbeelden van aanbieders zijn internationale indexproviders die honderden obligatieindices aanbieden met verschillende kenmerken en rekenmethoden.

Toepassingen en nut: obligatieindices dienen als benchmark voor actieve en passieve obligatiebeleggingen, als referentie voor assetallocatie, risicobeoordeling en prestatie-evaluatie. Ze spelen een cruciale rol bij de constructie van ETF’s en indexfondsen en bieden transparantie en comparabiliteit in de obligatiemarkt.

Beperkingen en kanttekeningen: indices kunnen representativiteit en liquiditeit beïnvloeden, zijn onderhevig aan valutarisico’s en veranderingen in kredietkwaliteit, en kunnen door herwegingen leiden tot herhalingskosten en tracking error bij beleggingen.