nietmagnetische

Nietmagnetische is een aanduiding voor materialen die geen opvallbare magnetische eigenschappen vertonen en weinig reageren op een extern magnetisch veld. In de magnetisme-literatuur wordt doorgaans onderscheid gemaakt tussen diamagnetische en paramagnetische materialen; beide categorieën worden meestal als niet- of nauwelijks magnetisch beschouwd in vergelijking met ferromagnetische materialen zoals ijzer, kobalt en nikkel.

Diamagnetische materialen hebben een negatieve magnetische susceptibiliteit (χ < 0) en vertonen een zeer zwakke afstoting van het magnetisch veld. Voorbeelden zijn koper, zink en water. Paramagnetische materialen hebben een positieve susceptibiliteit (χ > 0) en trekken licht aan onder invloed van een magneetveld; hun magnetische respons is echter klein, bijvoorbeeld bij aluminium, platina en gewoon glas.

In de praktijk betekent de term vaak dat een materiaal bij kamertemperatuur en onder normale druk geen blijvende magnetische oriëntatie vertoont en daarom weinig interactie toont met magnetische velden. Toch kunnen diamagnetische en sommige paramagnetische materialen een zwakke magnetische respons vertonen die meetbaar is met gevoelige instrumenten zoals SQUID-sensoren.

Toepassingen van nietmagnetische materialen zijn onder meer magnetische shielding in wetenschappelijke instrumenten, medische apparatuur en elektronische behuizingen, waar het voorkomen van ferromagnetische interferentie gewenst is. Veel gebruikte nietmagnetische materialen zijn glas, keramiek, kunststof en sommige legeringen of composieten.