nabestemmingsregels

Nabestemmingsregels zijn regels die bepalen wat er gebeurt met middelen, rechten of andere toegewezen resources nadat ze oorspronkelijk voor een bepaald doel zijn bestemd. Ze regelen hoe en onder welke omstandigheden een bestemming kan worden gewijzigd of aangepast, zodat resterende of veranderde omstandigheden niet leiden tot verspilling of misbruik. Nabestemmingsregels komen voor in overheidsbudgetten, subsidies, fondsenbeheer en in sommige vormen van corporate governance.

De regels beschrijven wie bevoegd is tot nabestemming, welke doelen in aanmerking komen, en onder welke voorwaarden een wijziging mogelijk is. Ook geven ze aan welke bedragen of procenten herbesteemd mogen worden, binnen welke termijn dit kan gebeuren en welke verantwoording en toezicht vereist is. In de praktijk scheiden nabestemmingsregels doorgaans tussen flexibiliteit voor operationele aanpassingen en de waarborg dat de oorspronkelijke doelstelling niet uit het oog verloren gaat.

Typische elementen van nabestemmingsregels zijn onder meer de reikwijdte (welke middelen vallen onder de regeling), de triggers voor herbestemming (bijvoorbeeld onder- of overschrijding, gewijzigde beleidsprioriteiten), de toegestane vormen van herbestemming (bijvoorbeeld within hetzelfde beleidsveld of naar gerelateerde projecten), en de toezicht- en rapportagevereisten (auditsporen, verantwoording aan een raad of toezichthouder). Er is doorgaans ook een goede balans nodig tussen flexibiliteit en controle om misbruik te voorkomen.

Toepassingsvelden omvatten onder meer gemeentelijke en nationale begrotingen, EU-fondsen en particuliere fondsen. Nabestemmingsregels dragen bij aan doelmatige besteding en transparante verantwoording, terwijl ze ruimte geven voor aanpassing aan veranderende omstandigheden. See also: bestemmingsregels, budgettering, verantwoording.