melkzuiverheid

Melkzuiverheid is de mate waarin melk voldoet aan kwaliteit- en veiligheidsnormen en vrij is van ongewenste toevoegingen en verontreinigingen. Het begrip omvat de afwezigheid van adulteranten zoals water of andere melkvervangers, de afwezigheid van schadelijke micro-organismen en residuen, en een consistente samenstelling die geschikt is voor consumptie en verwerking.

Belangrijke factoren die melkzuiverheid bepalen zijn de gezondheid van de koeien, de hygiëne bij melkafname en de bewaking van de koelketen tijdens opslag en transport. De verwerking in de zuivelfabriek, zoals pasteurisatie, filtratie en hygiëneprocedures, heeft eveneens invloed. De zuiverheid hangt ook af van de chemische samenstelling van de melk (vetgehalte en solids-not-fat, lactose en eiwitten) en van controles die adulteratie opsporen, bijvoorbeeld het meten van het vetgehalte en de koelendaling om toegevoegde water aan te tonen, naast microbiologische tellingen en indicatoren zoals het aantal somatische cellen.

Regulering en kwaliteitszorg: In de Europese Unie en andere landen bestaan normen en controles voor melkzuiverheid. Toezichthouders en laboratoria dragen zorg voor regelmatige controles op monsters uit de melkstroom en van de verwerking. Melk die aan de vastgestelde grenswaarden voldoet, wordt beschouwd als zuiver en veilig. Melkzuiverheid is daarmee een kernaspect van voedselveiligheid en consumentenzekerheid.