marktconcurrentie

Marktconcurrentie is de mate waarin aanbieders van substitueerbare goederen of diensten met elkaar strijden om klanten, zodat prijzen, productie en innovatie reageren op elkaars acties. In volkomen concurrentie zijn er veel aanbieders, homogene producten, vrije toetreding en perfecte informatie; in dergelijke markten bepaalt het aanbod de prijs en wordt de prijs als gegeven gezien voor elke individuele aanbieder.

In de praktijk komen markten vaker voor met imperfecte concurrentie, zoals monopolistische concurrentie (veel aanbieders met differentiatie), oligopolie (weinig aanbieders) en monopolie (één aanbieder). De mate van concurrentie wordt beïnvloed door factoren zoals toetredingsbarrières, productdifferentiatie, transparante informatie, prijs- en niet-prijsconcurrentie, en regelgeving. Schaalvoordelen en netwerkeffecten kunnen de concurrentie versterken of belemmeren.

Effecten van concurrentie zijn onder meer lagere prijzen, betere kwaliteit en meer prikkels voor innovatie en efficiëntie; minder concurrentie kan leiden tot hogere prijzen en minder keuze. De mate van marktconcurrentie wordt gemeten met indicatoren als marktaandeel en concentratie-indices zoals CR4, CR8 en de Herfindahl-Hirschman-index (HHI). Regelgeving en mededingingsbeleid zijn bedoeld om concurrentiebelemmeringen te voorkomen, fusies te toetsen, toetreding te vergemakkelijken en misbruik van marktmacht aan te pakken.

Tot slot varieert marktconcurrentie sterk per sector en jurisdictie en hangt af van economische structuur en beleidskaders.