mapperingsregels

Mapperingsregels, ook wel mapping rules genoemd, zijn formele regels die bepalen hoe elementen uit een bronset worden omgezet in elementen van een doelset. Ze geven aan welke bronvelden gekoppeld worden aan welke doelvelden, en welke transformaties of validaties op de gegevens worden toegepast.

Ze komen voor in verschillende vakgebieden, zoals data-integratie, gegevensmigratie, modellengedreven ontwikkeling en semantische webtoepassingen. In ETL-processen definiëren ze hoe ruwe brondata worden geconsolideerd en getransformeerd tot gestandaardiseerde records. In modelgedreven engineering of databodemtransformatie beschrijven ze hoe een model uit het ene metamodel wordt omgezet naar een model uit een ander metamodel. In de semantische web beschrijven R2RML en RML hoe relationele data worden gemapt naar RDF.

Een regel kan bijvoorbeeld bepalen dat een veld name vanuit aparte velden first_name en last_name samenvoegd tot fullName, of dat een datum uit YYYY-MM-DD wordt geconverteerd naar een doelveld met een specifiek formaat. Regelsets kunnen voorwaarden bevatten, zoals als landCode = "NL", zet taal = "nl-NL".

Regels kunnen declaratief zijn, beschreven in declaratieve talen en mappingspecificaties, of functioneel, opgenomen als functies die waarden berekenen. Voorbeelden van talen en formaten zijn SQL-achtige mappings, XSLT, R2RML/RML, en Datalog-achtige regels. De keuze hangt af van doelarchitectuur en tooling.

Belangrijke kwaliteitsaspecten zijn traceerbaarheid, volledigheid, consistentie, en testbaarheid. Mappingregels moeten gedocumenteerd, versiebeheerd en gevalideerd worden tegen realistische datasets.