lithiumhoudende

Lithiumhoudende stoffen zijn verbindingen of materialen waarin lithiumatomen voorkomen. De term verwijst naar zowel bekende lithiumverbindingen als naar minerale of synthetische materialen die lithium als essentieel bestanddeel bevatten.

Voorbeelden van lithiumhoudende verbindingen zijn lithiumcarbonaat (Li2CO3), lithiumchloride (LiCl), lithiumhydroxide (LiOH) en lithiumperoxide (Li2O2). In minerale vorm komen lithiumatomen voor in mineralen zoals spodumene (LiAl(SiO3)2), lepidoliet en petaliet. Daarnaast bestaan er lithiumhoudende bronnen in zoutafzettingen (brine) waar lithium in opgeloste vorm voorkomt, bijvoorbeeld in lithiumrijke zoutmeren.

Toepassingen van lithiumhoudende stoffen zijn divers. De grootste economische rol gaat uit naar lithium-ionbatterijen, waar lithiumverbindingen als elektrodenmaterialen en als grondstoffen voor productie van elektrolyten dienen. Lithiumcarbonaat en lithiumhydroxide worden daarnaast gebruikt bij de vervaardiging van batterijen en gespecialiseerde keramiek en glas. Lithium blijft ook relevant in de farmaceutische sector, waar lithiumcarbonaat wordt toegepast als stemmingsstabilisator bij bipolaire stoornissen. In de keramiek- en glasindustrie dragen lithiumverbindingen bij aan bepaalde glazuur- en fritsrecepturen en materiaalprestaties.

Bronnen en winning van lithiumhoudende materialen vinden plaats in twee hoofdvormen: pegmatietmineralen (zoals spodumene) en brine-afzettingen uit zoutmeren. De winning en raffinage vereisen complexe processen om lithium in bruikbare chemicaliën en eindproducten om te zetten, met aandacht voor milieueffecten zoals watergebruik en afvalstromen. Door toenemende vraag nemen recycling en duurzame mijnbouwmethoden toe om lithiumhoudende materialen efficiënter en milieuvriendelijker te winnen en opnieuw te gebruiken.