liquiditeitsregels

Liquiditeitsregels zijn regels en toezichtkaders die financiële instellingen dwingen voldoende liquide middelen aan te houden en hun liquiditeitsrisico en financieringsstructuur adequaat te managen. Het doel is om betalingsverplichtingen te kunnen nakomen, ook onder stressvolle omstandigheden, en zodoende betalingsonmacht en systeemrisico’s te voorkomen.

De regels bestrijken onder meer het meten en beheren van liquiditeitsrisico, kasstroomprognoses, governance en beleid, stress testen, een contingency fundingplan en rapportage aan toezichthouders. Ze benadrukken bovendien de diversificatie van financieringsbronnen en het aanhouden van een liquidity buffer met hoogwaardige liquide activa.

De belangrijkste instrumenten zijn onder meer de Liquidity Coverage Ratio (LCR), die vereist dat hoogwaardig liquide activa voldoende zijn om netto contante uitstromen gedurende een 30-daags stressperiode op te vangen; en de Net Stable Funding Ratio (NSFR), die streeft naar meer stabiele financiering over een jaar. Daarnaast spelen intraday liquidity management, stressscenario’s en governance, waaronder limieten en het contingency fundingplan, een rol.

In de Europese Unie zijn liquiditeitsregels grotendeels vastgelegd in Basel III-standaarden en de implementatie via CRR/CRD IV. Toezicht op de naleving ligt bij nationale toezichthouders en centrale banken, zoals De Nederlandsche Bank in Nederland, en op EU-niveau bij de Europese Banken Autoriteit.

Hoewel vaak toegepast op financiële instellingen, kunnen liquiditeitsregels ook relevant zijn voor grote ondernemingen als onderdeel van treasury- en cash-managementpraktijken.

---