latexallergie

Latexallergie is een overgevoeligheidsreactie op natuurlijke rubberlatexproteïnen. Reacties kunnen IgE-gemedieerd zijn en onmiddellijk optreden na blootstelling, of vertraagd als contactdermatitis door latexadditieven. Klinisch kan de alergie variëren van milde huidreacties tot ernstige systemische reacties.

Oorzaken en risicogroepen: Latexallergie ontstaat door sensibilisatie voor latexproteïnen die in medische handschoenen, ballonen en andere rubberproducten zitten. Beroepsgroepen met verhoogd risico zijn onder meer zorgverleners, tandartsen en patiënten met herhaalde blootstelling aan latex, zoals mensen met spina bifida of andere aangeboren urogenitale aandoeningen. Er bestaat ook latex-fruit syndroom: kruisovergevoeligheid met fruit zoals banaan, avocado, kastanje en kiwibeere.

Symptomen: Bij onmiddellijke (IgE) reacties kunnen niezen, jeuk, huiduitslag, zwelling, ademhalingsproblemen en anafylaxie voorkomen. Vertraagde contactdermatitis uit zich vaak uren tot dagen na contact met latex, met roodheid, jeuk en schilferige huid op de contactplaats.

Diagnose: Diagnose berust op anamnese en bevestiging met diagnostische tests, zoals latex-specifiek IgE-bepalingen en huidpriktesten. Patch-testing kan worden toegepast bij verdachte contactdermatitis. Bij latex-fruit syndroom kunnen fruit- en latex-tests worden overwogen.

Behandeling en preventie: De kern van behandeling is vermijden van latex en het gebruik van latexvrije alternatieven (bijv. nitriele, neoprenen). In verpleeg- en ziekenhuisomgevingen worden vaak latexvrije producten toegepast en patiënten kunnen een noodplan en een epinefrinemiddelenkaart hebben. Bij milde reacties kunnen antihistaminica verlichting geven; bij ernst handelen volgens een anafylactisch protocol. Voorzorg omvat ook medische waarschuwingslabels en passende opvang bij blootstelling.