laagspanningskabels

Laagspanningskabels zijn kabels die speciaal zijn ontworpen voor laagspanningsnetten en worden veel toegepast in woningen, kantoren en industriële installaties. In Europese normen vallen ze doorgaans onder spanningen tot circa 1.000 volt wisselstroom en/of 1.500 volt gelijkstroom, afhankelijk van de toepassing. Ze vormen de vaste infrastructuur voor het voeden van stopcontacten, verlichting en apparaten, en dienen ook als aansluitkabels voor machines.

Constructie en typen: Laagspanningskabels bestaan uit geleiders van koper of aluminium, geïsoleerd met materialen zoals PVC, XLPE (geëxpandeerde polyethyleen) of LSZH (low-smoke zero-halogen). Ze hebben meestal een buitenmantel van PVC of PE, en soms extra beschermingslagen bij buitengebruik of ondergronds deployments (zoals armering of extra mantel). Er zijn diverse uitvoeringen: vaste installatiekabels (multicore of enkeladerig) voor inbouw in wanden of kabelgoten, en flexibele kabels voor apparaten of bewegende verbindingen. Kabels kunnen meergeleiders (multicore) of enkelgeleider zijn, en soms voorzien van afscherming of scheiding tussen geleiders.

Toepassingen en selectie: LS-kabels worden toegepast in elektrische installaties binnen gebouwen, in verdeelstations, kabelbanen en als aansluitkabels voor machines en apparatuur. Bij de keuze spelen factoren mee als maximaal benodigde spanning en stroom, omgeving (binnen/buiten, vocht, stof, hitte), mechanische belasting, temperatuurklasse en brandveiligheid. Ze worden meestal gespecificeerd volgens Europese EN/IEC-normen met nationale aanvullingen.

Veiligheid en onderhoud: Kabels moeten correct worden gemarkeerd, geïnstalleerd en beschermd tegen beschadiging. Regelmatige visuele inspectie en periodieke keuringen controleren op beschadigde isolatie, verslechtering of beschadigde mantel. Bij wijzigingen of vervanging is herinspectie aan te raden.