inbouw

Inbouw is de integratie van apparatuur of componenten in een groter bouwkundig of meubair systeem, zodat ze onderdeel worden van de omringende constructie in plaats van vrijstaande elementen. De integratie wordt bereikt door het inbouwen in muren, plafonds, of maatwerk meubilair, en door het verbergen van bevestigingsmiddelen met lijsten, panelen en afwerkingslagen. De term wordt gebruikt in verschillende disciplines, waaronder architectuur, interieurontwerp, meubelbouw en elektrotechniek.

Veelvoorkomende toepassingsvelden zijn inbouwapparatuur, zoals ovens, magnetrons en vaatwassers die naadloos opgaan in keukenkasten; inbouwverlichting die in plafonds of wanden is weggewerkt; en inbouwkasten of inbouwplanken die in muren of meubels zijn geïntegreerd voor een strakke opslagoplossing. In badkamers komen geïntegreerd sanitair en verborgen sifons voor als voorbeelden van inbouw.

Voordelen van inbouw zijn een nette, ordelijke uitstraling, efficiënter ruimtegebruik, en gemakkelijker schoonmaken, terwijl nadelen kunnen bestaan uit hogere installatiekosten, grotere planningsvereisten, mogelijke belemmeringen voor service en het belang van voldoende ventilatie en toegankelijke servicepanelen.

Het installatieproces omvat doorgaans ontwerp en planning, het creëren van een opening of montageruimte, het plaatsen van het apparaat of systeem, en het afwerken met panelen of meubelplaatwerk zodat het geheel bij de omgeving past. Vaak is naleving van bouwregelgeving en normen vereist, zeker voor elektrische en veiligheidstechnische aspecten (in de Nederlandse context Bouwbesluit en relevante NEN-normen).