kunststofvezel

Kunststofvezels zijn vezels die zijn opgebouwd uit polymeren en meestal synthetisch van aard zijn. Ze worden geproduceerd door polymerisatie gevolgd door extrusie en spinnen, waarbij een smelt- of oplossingsspinnen langs een spinneret filamenten vormt die tot garen kunnen worden getrokken. Het garen kan worden geweven, gebreid of gebruikt als versterkingsmateriaal in vezelversterkte polymeren en andere toepassingen.

De productie van kunststofvezels omvat doorgaans de vorming van lange polymeren, het extruderen tot filaments en het orienteren door trekken, wat de sterkte en rekbaarheid bepaalt. Afhankelijk van het type polymeer kan de vezel weinig vocht opnemen of juist hygroscopisch zijn, en variëren eigenschappen zoals sterkte, brandbaar gedrag, warmtebestendigheid en flexibiliteit aanzienlijk.

Belangrijke typen kunststofvezels zijn onder meer polyester (bijvoorbeeld PET en PBT), polyamide (nylon 6,6 en nylon 6), polyacryl (acryl- en modacrylvezels), polypropyleen en aramide (zoals Kevlar en Nomex). Spandex levert uitgebreide rekbaarheid. Elk type heeft specifieke kenmerken: polyester is licht en vlekbestendig maar weinig hygroscopisch, nylon is sterk en slijtvast maar hygroscopisch, acrylvezels voelen warm aan en zijn zacht, aramiden bieden hoge hitte- en treksterkte, en polypropyleen is licht en chemisch resistent maar minder duurzaam nat.

Toepassingen: kunststofvezels worden veel toegepast in kleding en textiel, vloerbedekking, touwen en nets, autotoepassingen en industriële materialen, evenals als versterkingsmaterialen in composieten. Milieu en duurzaamheid: recycling is mogelijk via mechanische of chemische processen, maar veel vezels dragen bij aan microplastics en afvalproblemen; langetermijnoplossingen richten zich op recycling, hergebruik en minder milieubelastende productie.