kundig

Kundig is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat betekent 'deskundig', 'bekwaam' of 'vakkundig'. Het wordt gebruikt om personen aan te duiden die over diepgaande kennis of ruime ervaring beschikken, maar ook om handelingen, adviezen of werkwijzen te karakteriseren als professioneel en betrouwbaar.

De oorsprong ligt bij het zelfstandig naamwoord kunde, dat kennis of wetenschap betekent. Door de achtervoeging -ig ontstaat het bijvoeglijk naamwoord kundig, wat aangeeft dat iemand over die kennis of vaardigheid beschikt.

Het woord wordt vaak gebruikt voor personen, bijvoorbeeld: een kundig arts, een kundige adviseur. Het kan ook slaan op een handeling of product: een kundig uitgevoerd onderzoek, een kundig advies. Tussen neutraliteit en nuance is er ook de tegenhanger onkundig, wat gebrek aan kennis of vaardigheid aanduidt.

Gerelateerde termen zijn onder andere deskundig, vakkundig en bekwaam. Beschrijvingen met nuance illustreren subtiele betekenissen: deskundig verwijst vaak naar formele expertise en gezag; vakkundig benadrukt technischer vaardigheid; bekwaam is een algeme­ner en neutraal begrip. Kundig vormt daarmee een brede, dagelijkse aanduiding van kwaliteit en bekwaamheid in uiteenlopende contexten.

Kundigheid is de bijbehorende noun, verwijzend naar het vermogen of de competence van een persoon of instelling.