kruisingontwerp

Kruisingontwerp is een onderdeel van verkeerskunde en richt zich op het plannen en uitwerken van kruispunten in wegennetwerken. Het doel is om veiligheid te garanderen, de doorstroming te verbeteren en de toegankelijkheid voor alle weggebruikers te waarborgen, waaronder automobilisten, fietsers en voetgangers.

Bij het ontwerp spelen geometrie en rij- en kijklijnen een centrale rol. Belangrijke elementen zijn de vorm van het kruispunt (bijv. T-kruising, kruisende kruising, Y-vorm), de radii van bochten, zichtafstand en de afstand tussen op- en afritten. Daarnaast gaat het om de inrichting van verkeersregels, markeringen, bebording en voorzieningen zoals fietspaden en trottoirs. De ontwerpkeuzes hangen af van de gewenste ontwerpsnelheid, het verwachte verkeer en de aanwezigheid van kwetsbare gebruikers.

Veelvoorkomende oplossingen zijn kruispunten zonder verkeerslichten (voorrangskruising of rotonde), kruispunten met verkeerslichten en kruisingen met bijzondere voorrangssituaties. Rotondes kunnen veiligheid en doorstroming verbeteren bij geschikte verkeersvolumes. Het ontwerp houdt rekening met verkeersveiligheid, toegankelijkheid en duurzaamheid, en tracht rekening te houden met netwerkdoelen zoals bereikbaarheid en klimaatbestendigheid.

Het ontwerpproces gaat van haalbaarheidsstudie en verkeerskundige analyse tot detaillering, uitvoering en evaluatie. Het vereist afstemming met wegbeheerders, aannemers en de lokale context. Ontwerpprincipes volgen nationale normen en richtlijnen van wegbeheerders, waaronder NEN-normen en CROW-richtlijnen.