korteafstandscommunicatie

Korteafstandscommunicatie verwijst naar communicatie tussen apparaten over korte afstanden, meestal tot enkele meters of minder, met laag vermogen en snelle sessies. De term omvat verschillende technologieën die snelle, nabijheidsgebaseerde informatie-uitwisseling mogelijk maken zonder lange kabels of brede netwerken.

Belangrijke technologieën zijn onder meer near-field communicatie (NFC), RFID, Bluetooth en Bluetooth Low Energy (BLE), Zigbee en Thread, infrarood (IR) en ultra-wideband (UWB). NFC werkt op zeer korte afstand, meestal enkele centimeters, en wordt veel gebruikt voor contactloze betalingen en verificaties. RFID-systemen variëren van LF tot UHF en hebben bereiken die variëren van millimeters tot meerdere meters, afhankelijk van type en leesapparaat. Bluetooth en BLE bieden doorgaans een bereik van enkele meters tot tientallen meters en worden veel ingezet voor het koppelen van apparaten, wearables en beaconing. Zigbee en Thread zijn gebaseerd op IEEE 802.15.4 en worden veel gebruikt in slimme huizen en IoT-netwerken, vaak met mesh-netwerken. IR vereist zichtlijn en wordt nog toegepast in afstandsbedieningen. UWB maakt nauwkeurige positionering mogelijk en werkt over korte tot middellange afstanden.

Toepassingsgebieden omvatten contactloze betalingen en toegangscontrole, pairing van apparaten, wearables, slimme huizen, logistiek en industriële automatisering, en voertuig- en productieapplicaties.

Beveiliging en privacy: veel systemen gebruiken encryptie en authenticatie, maar er bestaan risico’s zoals afluisteren, spoofing en relay-aanvallen. Privacyoverwegingen spelen ook een rol, vooral bij detectie en tracking in publieke ruimtes.

Standaarden en organisaties: NFC Forum; ISO/IEC 14443 en 15693 voor contactloze kaarten en tags; Bluetooth SIG; Zigbee Alliance; Thread; IEEE 802.15.4; IrDA.