internecontrole

Interne controle is een door het bestuur en management ingericht proces dat redelijke assurance biedt dat de organisatie haar doelstellingen op het gebied van betrouwbaarheid van financiële informatie, operationele effectiviteit en efficiëntie, en naleving van wetten en regelgeving bereikt. Daarnaast dient de controle om activa te beschermen tegen verlies, diefstal en fraude en om operationele processen te verbeteren.

Het meest gebruikte referentiekader is het COSO-model, met vijf onderdelen: controleomgeving, risicobeoordeling, controledactiviteiten, informatie en communicatie, en monitoring (bewaking). De controleomgeving omvat de governance, ethisch gedrag en de competenties van medewerkers; risicobeoordeling identificeert en analyseert risico's die doelstellingen kunnen bedreigen; controledactiviteiten zijn de concrete maatregelen zoals gescheiden taken, autorisaties, reconciliaties en toegangsbeveiliging; informatie en communicatie zorgen voor relevante en tijdige informatie voor betrokkenen; monitoring betrekt periodieke evaluatie en bijsturing van controles.

Interne controle is een continu proces dat geïntegreerd is in dagelijkse processen en een verantwoordelijkheid van management blijft. Het biedt geen garantie, maar wel redelijke zekerheid dat risico’s beheersbaar zijn. IT-controles maken vaak een integraal onderdeel uit, bijvoorbeeld toegangsbeveiliging, change management en back-ups.

Voordelen ontstaan door betere financiële rapportering, minder operationele fouten en betere naleving van regelgeving. Beperkingen zijn onder meer kosten, menselijke fouten en het feit dat controles kunnen worden omzeild door managementoverride of veranderende omstandigheden. Organisaties koppelen interne controle vaak aan risicomanagement en interne audit, waarbij de audit de werking van de controles beoordeelt en aanbevelingen doet.