instroomsnelheid

Instroomsnelheid is de snelheid waarmee een vloeistof of gas via een ingang of inlaat een systeem, ruimte of component binnendringt. In de praktijk verwijst het meestal naar de lokale snelheid van de inkomende stroom bij een inlaat, zoals een buis, klep, kanaal of filter. De term wordt vaak gebruikt naast andere stroomkenmerken zoals de volumestroom en de druk die aan de inlaat heersen.

De instroomsnelheid is gerelateerd aan de volumestroom en de inlaatdoorsnede via de eenvoudige relatie v = Q / A, waarbij v de instroomsnelheid is, Q de volumestroom en A de doorsnede van de inlaat. De eenheden zijn meter per seconde (m/s) voor snelheid, en kubieke meter per seconde (m³/s) voor volumestroom. In open kanalen of ventilatiesystemen kan men ook spreken van een oppervlaktesnelheid of zeilingssnelheid, afhankelijk van de toegepaste definitie.

Metingen van instroomsnelheid kunnen plaatsvinden met instrumenten zoals Pitot-buizen, anemometers, of moderne beeld- en flow-metingen (zoals PIV) voor lokale snelheidsvelden. In veel toepassingen wordt de gemiddelde instroomsnelheid over een inlaatgebied gebruikt, terwijl de lokale snelheid kan variëren door turbulentie, hoek van inlaat en offsentrering.

Toepassingen bevinden zich onder meer in de HVAC-techniek, waterzuivering, chemische processen en hydraulische systemen. Een nauwkeurige inschatting van de instroomsnelheid is cruciaal voor correcte dimensionering, stromingssimulaties, menging en residence time. Veranderingen in instroomsnelheid kunnen leiden tot veranderingen in druk, turbulentie en efficiëntie van het systeem.