inlevering

Inlevering is het handelen van iets in te leveren bij een bevoegde persoon of instantie. Het woord is afgeleid van het werkwoord inleveren, waarbij het voorvoegsel in- duidt op neerleggen, overdragen of overhandigen voor verdere verwerking of beoordeling. In het dagelijks taalgebruik heeft inlevering vooral betrekking op het fysiek of elektronisch overdragen van een voorwerp of document.

Veel voorkomende toepassingen zijn het inleveren van opdrachten of papers bij scholen en universiteiten, het indienen van formulieren bij overheden of bedrijven, en het inleveren van goederen bij een winkel, reparatie- of garantieproces. Ook bij werkmaatschappijen of projecten kan men spreken van inlevering van stukken, ontwerpen of producten ter beoordeling of opslag. In juridische en administratieve contexten kan inlevering ook verwijzen naar het overdragen van bewijsstukken of claims aan een bevoegde instantie.

Een veelgebruikte term is de inleveringstermijn, de afgesproken periode waarin iets ingeleverd moet zijn. Na inlevering volgt doorgaans verwerking, beoordeling of terugbetaling, afhankelijk van de context. Een bewijs van inlevering kan dienen als ontvangstbewijs en formaliteit voor de afhandeling.

Hoewel inlevering veelal fysi­ieke overhandiging suggereert, kan het ook elektronisch plaatsvinden. In sommige gevallen is indienen een synoniem, met een nuance: inleveren benadrukt het feit van fysieke overhandiging of concrete overdracht, terwijl indienen vaker naar een formeel verzoek of aanvraag verwijst.