herbenamingen

Herbenamingen is de praktijk van het benoemen, herbenoemen en herindelen van plantentaxa volgens de vastgestelde regels van de botanische nomenclatuur. Het gaat om het toekennen van wetenschappelijke namen aan soorten, genera en lagere rangniveaus en om het herzien van die namen bij nieuwe inzichten. Het doel is duidelijke, stabiele en wereldwijd herkenbare namen te bieden.

De regels worden beheerst door de International Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants (ICN). Belangrijke principes zijn prioriteit (de oudste geldige naam heeft voorrang), typificatie (een soortnaam is verbonden aan een type), en publicatie volgens formele vereisten zodat een naam geldig is. Namen worden meestal binomiaal gevormd voor soorten (genusnaam en het tweede deel dat het soort aanduidt) en kunnen onderrangen zoals variëteit of subspecies bevatten.

Wanneer taxa worden herverdeeld of de genus-toewijzing verandert, ontstaat een nieuwe combinatie (combinatio nova). De oorspronkelijke naam kan dan blijven bestaan als synoniem. Net als bij homoniemen en synoniemen zijn de details vastgelegd in de nomenclatuurregels en dienen onderzoekers de juiste naam en de bijbehorende authoriteitsvermelding aan te geven.

Effect en belang: herbenamingen dragen bij aan consistentie in databases, literatuur en wetenschappelijke communicatie; ze zijn relevant voor biodiversiteitsonderzoek, landbouw en conserveerbeleid. Fouten of tegenstrijdigheden in namen leiden tot verwarring en vereisen periodieke bijwerking van naslagwerken en databanken.

Zie ook: taxonomie, synoniemen, ICN.